Een week na zijn 27ste verjaardag sluit Jere Uronen een hoofdstuk in zijn leven als voetballer af. Hij verlaat KRC Genk en begint aan een nieuw avontuur bij Stade Brestois, club uit de Franse Ligue 1. Een diepe buiging en eeuwig respect zijn op hun plaats voor de passage in Genk van de minzame Fin.
Januari 2016: KRC Genk haalt een jonge Finse linksachter weg bij het Zweedse Helsingborg. De club stelt hem voor tijdens de winterstage. Jere Uronen is een Genkie. Kamerbrede glimlach, guitig kopje. Hij moet even wachten op zijn debuut. Dat komt er op 13 maart, tegen KV Oostende. Genk wint met 4-1. Het is zijn eerste van 169 wedstrijden. In zijn vierde match voor onze club volgt al zijn eerste doelpunt, tegen Club Brugge, in play-off 1. Uitgerekend tegen Club Brugge maakt hij in de blessuretijd van zijn laatste wedstrijd nog een doelpunt. Een schitterende goal, een dropshot kurkdroog in het kruis. Zijn zesde als Genkie. Daartussenin zitten 27 Europese wedstrijden, waarvan 3 in de campagne in de Champions League. Een vervelende enkelblessure deed hem de terugwedstrijden tegen Liverpool, Salzburg en Napoli missen.
Het parcours van Jere in onze club is hoe dan ook prachtig: hij werd kampioen, won de beker, de supercup en maakte twee heerlijke campagnes in de Europa League mee. Dat Jere nu voor een nieuwe uitdaging kiest, is niet onlogisch. Na zijn knappe EK krijgt hij nu de kans om in een andere competitie te gaan voetballen. Hij kan met een gerust hart vertrekken. De opvolging is verzekerd.
Niet alleen als voetballer, maar ook de passage in Genk van Jere als mens zal ons altijd bijblijven. Zijn Finnen koel? Dan is Jere het tegenovergestelde. Open, vriendelijk en altijd in voor een grap en een grol, en altijd een oog en oor voor onze supporters.
We wensen hem ontzettend veel succes in Brest. Ze gaan daar veel plezier aan hem beleven. Op en naast het veld.
Dank, respect, en hoed af!
Het kastje met nummer 21 is leeg.
Kiitos Jere!
