Bitter: 4-2 op de Bosuil

wo 22 sep 2021, 20:45

Antwerp 4

2 KRC Genk

Heerlijke omstandigheden om te voetballen op een woensdagavond: 15 graden, veel zuurstof in de lucht en een fantastische grasmat. Bij ons de terugkeer van Muñoz, Lucumí, Heynen, Eiting, Thorstvedt en Onuachu in de basis. Bij Antwerp geen Ally Samatta in de basis. Hij begon net als Faris Haroun en Manuel Benson op de bank. Enige ex-Genkie in de basis was Pieter Gerkens.

De wedstrijd begon aan een rotvaart. Ito gooide een harde krul voor doel, Onuachu kreeg een fikse por in de rug, maar ref en VAR vonden het te weinig. Nou nou. Dat hadden wij – én Paul, formeel achteraf – toch wel anders gezien. In minuut 5 was er al een ge-wel-di-ge aanval van onze ploeg, met Muñoz-Ito-Muñoz-Thorstvedt, bal klaar voor Onuachu, in één tijd laag naar de hoek, maar Butez redde nog met een beenveeg. Het was maar uitstel, want toen Ito weer versnelde en laag voortrok, deed Onuachu ongeveer wat hij op Stayen deed: aannemen, even vrijmaken en in de draai hard overhoeks binnen trappen: 0-1! Twee minuten later weer Ito, hard voor doel net voor de neus van Butez, net niet aangeraakt om de 0-2 op te (laten) tekenen. De volgende aanval rolde alweer over rechts, Muñoz op wandel, naar binnen en met links een meter naast. ‘Genk heer en meester', klonk het op Sporza Radio, ’het overvleugelt Antwerp, het is superieur’. Op dat moment had Onuachu ook al een keer of drie overheerlijk een lange bal aangenomen met een bewaker op zijn huid en geopend naar de flank. Koning Paul. Na een ongelukkige baltoets mocht Antwerp een hoekschop trappen, na de tweede afgeweerde bal stuurde De Laet ‘m laag naar de verste hoek, 1-1. Het werd erger: Verstraete gooide zich vooruit tegen een Genkspeler, niemand zag er een overtreding in, behalve Bram Van Driessche. En ja, hoor: de vrijschop ging erin. 2-1, zowaar. We moesten zelfs met 3-1 de rust in, nadat Miyoshi een afgeweerd schot van Verstraete in doel werkte. Straf, we hadden Antwerp 25 minuten lang helemaal zoek gespeeld, maar stonden een kwartiertje later twee goals in het krijt.

Met nieuwe moed gingen we er weer tegenaan. De eerste (dubbele) kans van de tweede helft was voor Ito (afgeblokt), en Thorstvedt in de herneming (naast). Even later een krachtige kopbal van Cuesta, maar Butez redde miraculeus. Volgende kans dan maar? Heynen liep knap weg over rechts, zette laag voor, de net ingevallen Paintsil kwam uitstekend voor zijn man, maar raakte de bal niet vol genoeg, schampte de dot van een kans van dichtbij nog voorlangs. We namen Antwerp nu stilaan in een wurggreep. Een omsingeling was het. Maar aan de overkant ging het fout. Lucumí speelde fout terug op Vandevoordt, Samatta – net in het veld – pikte op, legde breed en Frey mocht in het lege doel scoren. 4-1, bitter. Bijzonder bitter. Na dit doelpunt, hetzelfde spelbeeld: een omsingeling rond het strafschopgebied van Antwerp. Onuachu was er dichtbij, toen hij het probeerde uit de draai. Weer stond Antwerp-goalie Butez pal. Vanop de stip dan maar. Almeida trok nogal opzichtig Onuachu neer in de 16. Onze Nigeriaanse spits zette de elfmeter zelf om. 4-2, met nog tien minuten op de klok. Enkele minuten later kreeg Ritchie De Laet een tweede gele kaart na een fout op de flukse Ito. Maar nog een gelijkspel uit de brand slepen? Daarvoor was de resterende tijd helaas te kort.

Een ongelukkige en onverdiende nederlaag. Zondag rechten we onze rug tegen RFC Seraing. Afspraak om 21.00 in de Cegeka Arena.