Bevrijdende zege: 4-2 tegen Charleroi

do 16 dec 2021, 21:00

KRC Genk 4

2 Charleroi

Nog maar eens een wedstrijd om 21.00 uur, thuis al voor de elfendertigste keer ongeveer. We kregen een vertrouwde basiself, met de terugkeer van de herstelde Daniel Muñoz en Bryan Heynen. Ook de veldbezetting was back to basics: 4-3-3.

De opening was helemaal niet onaardig, met balbezit, beweging, goeie intenties. Bongonda dreigde met een scherpe voorzet, Thorstvedt mikte een meter naast, Onuachu kopte in duikvlucht. ‘Onze Paul’ is weer stilaan zichzelf aan het worden, stelden we vast. Sterk hoe hij bij een omschakeling via een diepe bal van Heynen in volle sprint zijn bewaker van zich afduwde, drie-vier keer kapte en dan snoeihard met zijn linker, maar Koffi ranselde de bal van onder de lat in corner. Neen, meezitten doet het nog altijd niet. Eens een schot dat fortuinlijk afwijkt in ons voordeel? Integendeel. Tchatchoua aan de overkant, via Juklerød, binnen: 0-1. Thorstvedt krijgt tijd en ruimte om snel gelijk te maken, opnieuw naast. De beproefde methode dan maar: voorzet Ito, kopbal Onuachu, 1-1. Yes! Elfde goal van onze topschutter, die eind oktober in Waregem zijn laatste had gemaakt. Nog vijf minuten later gaf Juklerød mee aan Bongonda, wiens voorzet-schot door Koffi nog gekeerd werd, maar Ito pikte op en zette weg in de hoek: 2-1. We zouden met een voorsprong de rust in gaan, maar dat was zonder ref Van Driessche en zijn vierde assistent gerekend. ‘Geen extra tijd’, klonk het, maar toen de 45 minuten al enkele tellen voorbij waren, liet hij nog even spelen en mocht Charleroi ook nog een corner trappen. ‘Ik zal dan een minuut opsteken’, klonk het vanwege zijn assistent. En ja hoor, op de uitvallende bal liet de ref nog spelen, en twee passes later mocht Gholizadeh nog uithalen: boem, 2-2. Blijf dan maar eens kalm.

Vroeg in de tweede helft leek een nieuwe voorsprong al in de maak, met Ito en Bongonda. Aan de overkant kwamen we goed weg op een raket van Bessile: de paal. Bij een tegenaanval over Ito miste Bongonda zijn controle. De Carolo’s waren overigens in geen tijd met acht man terug gesneld. Ze zakten voortdurend heel diep terug om dan te loeren op een snelle uitbraak. Midden de tweede helft zag Patrik Hrošovský zijn moment gekomen: gebogen schot met links, stijlvol als altijd, licht afgeweken – eindelijk wat meeval! – en in de verste hoek: 3-2! Ito werd sterker en sterker, zette zich door, zwiepte naar de tweede paal, waar Bongonda niet vol kon raken. Théo werd gewisseld voor Luca Oyen, en de jongeling opende met een prima diepe bal op Ito, en kort erna met een actie naar binnen en een stevige lage krul, nog net geklemd door Koffi. En de doelman van Charleroi ging ook gevat plat op de plaatsbal van Onuachu. De vierde goal hing in de lucht. En jawel, hoor! Thorstvedt met een heerlijk hieltje naar Oyen, ons jonge talent werkte beheerst af. 4-2: een bevrijdende treffer, wat een opluchting! In wat volgde, speelde onze ploeg de wedstrijd volwassen uit. Jeugdproduct Tuur Rommens maakte nog zijn debuut.

Amai, wat hebben we dit gevoel gemist! Meer van dat zondag, op onze grond tegen Antwerp.