Twee jubilarissen in Kiev! Zowel Jhon Lucumí als Junya Ito speelden tegen Sjachtar hun honderdste wedstrijd in het shirt van onze club. Twee vaste waarden, twee klasbakken, twee sleutelpionnen ook in de successen van de voorbije seizoenen.

foto 1

Jhon Lucumí, sleutelfiguur in de Colombiaanse muur

Voor Jhon Lucumí begon het verhaal in Genk op 18 juli 2018. Die dag zette hij een krabbel onder een contract voor vier seizoenen. Een week later maakte hij al zijn debuut, in de voorronde van de Europa League, tegen Fola Esch. In zijn eerste seizoen was hij enkele maanden out met een spierblessure, maar in de slotfase van de reguliere competitie en in play-off 1 was hij een vaste klant in onze defensie. 

In zijn tweede seizoen miste Jhon geen seconde van de campagne in de Champions League. Het was daarin ook dat hij zijn eerste doelpunt als Genkie maakte. Dat gebeurde in Salzburg, op de openingsspeeldag. Later scoorde hij ook in de competitie, thuis tegen Waasland-Beveren. Lucumí was niet meer weg te denken uit onze verdediging, zowel in de samenstelling met vier als die met drie/vijf.

Jhon werd nadien ook een sleutelfiguur in de Colombiaanse muur, waarvan intussen met Carlos Cuesta en later Daniel Muñoz nog twee landgenoten deel uitmaakten. Groot, sterk, snel, linksvoetig: Jhon heeft een profiel dat er in het internationale topvoetbal uitspringt. Hij is technisch sterk, heeft een uitstekend positiespel, en hij is in een een-tegen-een-duel amper te kloppen. Bovendien is hij deze zomer pas 23 geworden. Progressiemarge genoeg. Er ligt voor hem zonder twijfel een mooie carrière in het verschiet. Zijn contract loopt midden 2022 af, wat hem nóg interessanter maakt voor gegadigden uit de topcompetities. De komende weken zal blijken waar zijn onmiddellijke toekomst ligt: elders of toch nog in Genk.

Junya Ito, samoerai in dodelijk aanvalstrio

Junya Ito streek midden het seizoen 2018-2019 neer in Genk. Op 21 februari maakte hij zijn debuut, thuis tegen Slavia Praag. Het duurde niet lang of Junya werd een vaste waarde op de rechterflank. Hij ging snel een gevreesd duo vormen met Joakim Mæhle. Junya scoorde voor het eerst voor Genk in Waregem, bij die spectaculaire 3-3. Er zouden nog 20 goals volgen. Fraaie goals vaak. Welgemikte plaatsballen, soms na een duizelingwekkende dribbel, een paar kruisraketten ook. Wie herinnert zich niet zijn allereerste in ons stadion, die met z’n linker in de play-offs van het kampioenenjaar tegen Anderlecht? Of de overhoekse kogel, zo ongeveer vanop de achterlijn, afgelopen seizoen tegen Club Brugge? 
foto 1

Behalve zijn doelpunten heeft Junya iedereen in Genk al in vervoering gebracht met zijn ijver, zijn acceleraties, zijn lange sprints en zijn puike assists. Achtentwintig stuks intussen. Met Paul Onuachu en Théo Bongonda vond hij twee bondgenoten met wie hij een dodelijk aanvalstrio vormt. Zijn statistieken in zijn tweede volledige seizoen waren bepaald indrukwekkend: 12 doelpunten en 16 assists. Ook met Daniel Muñoz achter zich klikt het uitstekend. Het contract van Ito loopt nog tot midden 2023, maar niks staat een langer verblijf van onze minzame Japanner in de weg. Junya is een apart figuur, maar iedereen heeft hem graag. En Junya is graag bij ons.

Voor KRC Genk in het bijzonder en het Belgisch voetbal in het algemeen is het een zegen dat spelers van het kaliber van Jhon en Junya al honderd wedstrijden in ons shirt op de teller hebben.