Onze laatste verplaatsing richting Europese herfst. Eentje waarvoor we vanochtend ongeveer vier uur op het vliegtuig zaten, richting de Turkse miljoenenstad Adana. Om stipt 13.22 uur (lokale tijd) zette de piloot het vliegtuig nogal stevig op de grond, we moeten toegeven: we hebben al betere landingen gekend. Benieuwd of het op de grasmat morgen er ook zo stevig aan toe zal gaan. Dan nemen we het opnieuw op tegen Adana Demirspor voor de terugwedstrijd in de play-offs van de Conference League.

De place to be voor deze wedstrijd is het indrukwekkende Yeni Adana Stadyumu. De arena biedt plaats aan 33.543 mensen, en is voor de gelegenheid helemaal uitverkocht. Niet onlogisch, ook als je het straatbeeld van de stad bekeek: veel gestreepte lichtblauwe truitjes, en dat een dag voor de wedstrijd. Hoe modern het stadion ook moge zijn, airconditioning is er niet aanwezig. Jammer, zeker als je weet dat het staafje op de thermometer dezer dagen 35 graden aantikt en de gevoelstemperatuur door de luchtvochtigheid nog wat hoger ligt.

Om de wedstrijdtemperaturen zo goed mogelijk na te bootsen, trainde de ploeg vanavond om 21.00 uur lokale tijd. Hetzelfde tijdstip als het aanvangsuur van de wedstrijd morgen. Om u een idee te geven, bij start van de training gaf de thermometer 'nog maar' 28°C aan. Het eerste onderonsje met de grasmat stond gepland na de gebruikelijke persbabbel, waarbij Wouter Vrancken deze keer werd geflankeerd door zomeraanwinst Alieu Fadera.

Alieu nam als eerste het woord op de persconferentie. “We zullen ons moeten aanpassen aan de omstandigheden: een hoge temperatuur en fanatieke thuisaanhang. Maar we trekken met een goed gevoel de grasmat op, na het resultaat van vorige week.” Of hij op links of rechts gepositioneerd wordt, maakt hem naar eigen zeggen niets uit. “Het belangrijkste is dat ik het team kan helpen”, klonk het strijdvaardig bij onze nummer 7.

Nadien was het tijd voor het vragenrondje voor onze coach, die eerst nog even terugkwam op de wedstrijd van vorige week.

“In Genk ging het goed, maar de omstandigheden zullen morgen anders zijn”, zei Vrancken voorzichtig. “Desondanks moeten we klaar zijn, en dat gevoel heb ik. We hebben een jonge en hongerige groep die zich wil tonen en keer op keer uitkijkt naar zulke Europese avonden.” 

Of zo’n wedstrijd van alles of niks meer druk met zich meebrengt, wilde een aanwezige journalist weten: “Er is niet meer druk dan voorheen, het enige verschil is dat je al het harde werk van vorig seizoen kan verliezen. Tegen Servette en Olympiakos hadden we het wel in handen, maar maakten we het niet af. Morgen zullen we efficiënter moeten zijn en onze momenten moeten kiezen.”

Tenslotte was ook de terugkeer van kapitein Bryan Heynen de aanwezige pers niet ontgaan: “Zowel op als naast het veld speelt Bryan een belangrijke rol. Hij is fit dus kan spelen, al is het afwachten hoe hij reageert op de training vandaag."

En zo liet onze coach nog niet in zijn kaarten kijken. De aansluitende training verliep alvast vlekkeloos. Net als de rest van de groep gaf ook onze kapitein een gretige indruk. Via verschillende pas- en trapvormen en enkele intensieve rondjes balbezit stoomden onze jongens zich aan de vooravond van het beslissende duel tegen Adana Demirspor klaar voor de allesbeslissende strijd.

Op naar morgen, Genkies!

Forza Racing!